Blog

rawidłowy staw biodrowy zbudowany jest z panewki oraz głowy kości udowej. Znaczącym elementem jest natomiast więzadło obłe, które determinuje położenie głowy kości udowej w panewce. Całość otacza torebka stawowa (ryc. 1.).

Zwichnięcie stawu biodrowego stanowi jeden z najczęstszych urazów spotykanych w praktyce klinicznej – do 90% wszystkich zwichnięć. Polega na zerwaniu wiązadła obłego oraz torebki stawowej. Jest to spowodowane przemieszczeniem się głowy kości udowej poza fizjologiczny obszar ruchomości w panewce. Najczęściej mamy do czynienia ze zwichnięciem grzbietowo przednim (ryc. 2).

Objawy

Uraz generuje bardzo silny ból. Charakterystycznym objawem tego urazu jest sposób poruszania się – zwierzę oszczędza kończynę; jest ona podniesiona i przemieszczona do osi ciała w celu uniknięcia kontaktu z podłożem.

Diagnostyka i leczenie

Diagnozę zwichnięcia stawu biodrowego otrzymujemy na podstawie badania klinicznego, palpacyjnego, określającego anatomie stawu, sposób utrzymywania kończyny, poziom bólu. Ostateczne rozpoznanie potwierdza badanie radiologiczne w pozycji grzebietowo-brzusznej. Dla leczenia kluczowe jest jak najszybsze odprowadzenie zwichniętego stawu biodrowego, zatem uzyskanie prawidłowej budowy stawu poprzez wprowadzenie głowy kości udowej do panewki.

Potężny uraz powodujący zwichnięcie stawu biodrowego prowadzi do silnej reakcji zapalnej, obrzęku, powoduje powstawanie krwiaków, odczynów zapalnych, a także przykurcz mięśni oraz wypełnianie panewki fragmentami okolicznych tkanek, skrzepów krwi. Bardzo często zastajemy stan uniemożliwiający odprowadzenie głowy kości udowej. Zastany stan u zwierzęcia kilka godzin po urazie często uniemożliwia odtworzenie warunków anatomicznych stawu – repozycji zwichnięcia.

W przypadku braku możliwości odprowadzenia zwichnięcia, nieanatomiczna interakcja głowy kości udowej z krawędzią panewki prowadzi do nieodwracalnych zmian zniszczenia stawu i braku możliwości używania kończyny – inwalidztwa.

Najpopularniejszą metodą leczenia nieodprowadzalnie zwichniętego stawu biodrowego jest Femoral Head Osteotomy (FHO). Metoda ta polega na amputacji głowy oraz szyjki kości udowej oraz doprowadzeniu do powstania łączno-tkankowego zrostu panewki z przynasadą bliższą kości udowej.

Metoda Toggle Pin jest alternatywą do amputacji głowy kości udowej. Polega ona na chirurgicznym odprowadzeniu oraz fiksacji głowy kości udowej w pozycji anatomicznej z zastosowaniem specjalnego implantu imitującego pracę więzadła obłego. Technika operacyjna zakłada wytworzenie tunelu przebiegającego podkrętarzowo wzdłuż osi szyjki do miejsca przyczepu wiązadła obłego na głowie kości udowej (ryc. 3).
Niezbędne jest wykorzystanie specjalistycznych narzędzi tj. celownika oraz tonometru, które pozwalają na prawidłowe pomiary oraz określenie napięć, a zatem właściwe przeprowadzenie zabiegu.
Prawidłowo wykonany zabieg prowadzi do uzyskania anatomicznej budowy stawu przywracając prawidłową biomechanikę biodra (ryc. 4 & ryc. 5). Efekt zabiegu jest widoczny od razu po obudzeniu się zwierzęcia, okres rekonwalescencji jest kilka tygodni krótszy niż po zabiegu FHO. Ograniczeniem stosowania Toggle Pin jest dysplazja stawów biodrowych.

Ryc. 1.

Ryc. 2.

Ryc. 3.

Ryc. 4.

Ryc. 5.