Blog

Okulistyka weterynaryjna jest obecnie jedną z najdynamiczniej rozwijających się dziedzin w medycynie weterynaryjnej w Polsce. Zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób oczu zwierząt.

Badanie okulistyczne obejmuje ocenę m.in. prawidłowych odruchów, budowy i kondycji powiek oraz spojówek, przezierności ośrodków optycznych oka, badanie dna oka, pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz testy dodatkowe jak np. drożność kanalików nosowo-łzowych czy produkcja łez.

Do podstawowego badania okulistycznego niezbędne są:

• ciemne pomieszczenie
• bezpośrednie źródło światła
• lampa szczelinowa (biomikroskop), która umożliwia obserwację drobnych szczegółów, określenie ich wielkości, głębokości, na jakiej się znajdują oraz ocenę kształtu i faktury struktur gałki ocznej
• oftalmoskop bezpośredni lub pośredni przy pomocy soczewek 20D lub 30D – pozawala na dokładna ocenę dna oka
• tonometr aplanacyjny (Tono-Pen) lub indukcyjny (Tono-Vet) do pomiaru ciśnienia wenatrzgałkowego (IOP – intraocular pressure)
• paski do testu Schrimera – ocena prawidłowej produkcji łez
• paski z fluoresceiną – barwnik fluoresceina daje możliwość zdiagnozowania ewentualnych uszkodzeń nabłonka rogówki, a także ocenę drożności kanalików nosowo-łzowych i jakości filmu łzowego
• środek znieczulający miejscowo np. proksymetakaina (Alcaine)

Zdrowe oczy powinny być błyszczące, bez wypływu, spojówki różowe, szpary powiekowe powinny być symetryczne i zamykać się bez przeszkód, a trzecie powieki powinny być prawie niewidoczne. Jeśli zwierzę zaczyna się interesować okiem, czyli ocierać o przedmioty, drapać łapą, mrużyć oko, z worka spojówkowego wypływa nadmierna ilość wydzieliny (łzy, ropa, śluz), sierść wokół powiek zmienia barwę, oko jest czerwone, zamglone, a szpara powiekowa jest zmniejszona/powiększona to jest to odpowiedni moment na konsultacje okulistyczną.

Badanie okulistyczne nie wymaga specjalnego przygotowania pacjenta, natomiast dobrze jeśli właściciel posiada dokładną wiedzę odnośnie czasu i okoliczności rozpoczęcia niepokojących objawów, a w przypadku jakiegokolwiek wypływu/wydzieliny z okolicy oczu nie mył i nie wycierał oczu w dniu wizyty, tak aby weterynarz okulista miał jak najwięcej danych do pełnej oceny schorzenia. Niejednokrotnie to dane z wywiadu decydują o prawidłowym nakierowaniu w postawieniu diagnozy.